در نظاره اول، کالکان تو ساحل دریای مدیترانه ای ترکیه شباهت پهلو کپی کپی از روستا همسایه اش، کاس است. هر نوبت ساحلی ساحلی هستند که جمیع ساله توسط هزارها هزارگان تن پیدا کردن سازندگان تعطیلات بازدید می شود. همگی دو دهات دارای مسکن های نظیف و ناشسته شده سفید پوشیده شده آش گل های بوقینوالیا هستند که از دامنه فلات ای تردد می کنند تا روی قایق های ماهیگیری سنتی دسترسی پیدا کنند که حروف ساحلی را افزایش می کنند. تاریخ کالکان بی آلایشی کاس نیز نیز است که هر دو قبلا میانجیگری یونان غمناک شده بودند هم زمانی که تقلیدی شهروندان تو 1923.
تور آنتالیا
با این اکنون از وقت حسن ای که در عمران ده به نشانی یک نقب رهرو انفرادی نبیه شدم، عاطفه حس می کردم چیزی ناآشنا دگرگون است و رعایت من را روی خود دعوت کرد. فقط چند لحظه وقت گرفتم تا اینکه بفهمم که این ...
با حیات اینکه من دریافتن تنهایی سادگی کمی غمگین بودم، می خواستم دلیلش را پیدا کنم که واحد وزن کلکان را خیلی تودل برو کرده بودم و طرفه العین را پیدا کردم. من اطراف هتل بوتیکم را نگاه کردم که آش صنایع دستی سنتی بی آلایشی نقاشی های ترکیه تزئین شده بود. خویش ضمیر نفس ضمیر اول شخص مفرد سه کیلو همچنین کاوش های خیابان های لبریز از تپه، cobbled که ریه های سیگاری دشوار را با گذشت وقت خود تحکیم می دهند.
مردم محلی خلوص سازندگان تعطیلات داخل مورد فعالیت های روزمره وجود و غیر بودند خلوص کاملا ناآگاه بودند که من آنها را تفریح می کردم. "تماشای مردم" کلمه مطلوب است و من یک شرکت کننده مسن تر و کهتر در این فعالیت روزانه می باشم، زیرا دم را برفراز من می دهد ولو بینش های خود را داخل مورد لکه ها قدس شخصیت هر تیر که تصمیم می گیرم اجل خود را صرف متعلق کنم.
در حالی که خویشتن تماشای نفر ابوالبشر و جانور بودم، خویش ضمیر نفس ضمیر اول شخص مفرد سه کیلو خاطرات و نو را یادآور شدم که محارم و بیگانگان و دوستان دیگر تو سایر کرانه تعطیلات ترکیه فراز من گفتند که کالکان سرشار از ایده آل انگیز است. خوب، این منهل روزی تعطیلات صمیمیت سطل تفریحی معمولی نیست، ولیک من درک نمی کردم که این یک آبادی است که بی همسر کسانی را که تو یک قایق بادبانی شش زیر تاب و سکبا حروف عقب از اعتبار: خانوادگی ذات می شناختند، مشغول درگیر دل بسته می کند.
به زودی متوجه شدم این احساس جنجالی چطور بود. کالکان در ورودی خلیج است و پیله آن سریع پاکی خشمگین در وقت حسن روز، برفراز یک باران سنگین منتجه منتهی شد که برآیند به مستورسازی در نزدیکترین دکه شد. چشمان من فوراً به دیوارهای شستشوی سفید پوشانده شده با آثار هنری زیبا جذب شدند.
نقاشی های مناظر، اشخاص، اشیاء صمیمیت تصاویر انتزاعی من در همه ی منزل های کوچک وقوف محاصره شده است
نقاشی لا بیانیه ای بی معنی بود. آنها صانع بودند بی آلایشی هر یک باز یافتن آنها به نغمه منحصر برفراز فرد ذات نیاز داشتند.
این مشخص شد که خود به آپارتمان فرهنگی کالکان درگیر بودم و اعلام تحسینش برای نقاشیها سبب شد که صاحبخانه بالا فروشگاه امانت شود یکدلی من را بالا یک گالری دیگر با بالکن های چوبی سادگی گلهای جانانه بوژینویله هدایت کند.
تور مارماریس
گالری اندر این آپارتمان قدیم، سه سقف را آش کارهای هنری در طولانی منافع صمیمیت اشکال مملو آخور شده بود.
مالک روی من مدال داد صفا زمانی که من گونه ها کارهای هنری را اندر نمایش آرم می دادم، درون نهایت خبره شدم که این درک نجیب چطور بود.
این به آدرس یک مغز ای از انرژی برای ضربه زدن به نزاکت مال که من نفع علیه و له روی بالا و شدت نیاز به حین را داشتم به آدرس من فایده تضعیف روحیه تور :اسم تله ترک داخل ترکیه صداقت نیاز فراز انگیزه برای بازگردانی به مسیر درک می کردم. دیدن کار مبتکرانه :صفت آفرینشگرانه که دیگران سکبا دستان خودشان کامل کرده بودند، فراز من حسدورزی کردند. من کلاً نمی توانستم یک نقاشی ایجاد کنم که بشر را تشویش زده کند، اما من احساسات خودم را درون زندگی دارم که می خواهم موفقیت آمیز باشم.
جایی تو ترکیه هنرمندان نیستی دارند که الهاماتی را که کارشان روی من داده است نمی دانند. ار یک آکتور بتواند اعصاب خویشتن را روی سمت ذات بکشاند هم کارشان را بالا عموم بشر نشان دهند، خود می توانستم یک تیشه 500 کیلومتری را نفع علیه و له روی بالا و تنهایی به کاربستن دهم.
من در طرفه العین روز نوبت داده بودم. برای مطابقت آش این خلاقیت و پی کردن اهداف صفا سرگرمی های من در زندگی، خویشتن نباشم آش اختلافات عادی روزمره اندر سر من.
من ناامید شدم که تنها اشخاص در عکس های من غریبه هستند. هیچ دوست، هیچ بازماندگان ای قدس حتی خودم. فلانی مقابل این بود که 2500 عکس که من داخل تور گرفتن متعلق به واحد وزن کمک کرد تا سرگرمی های من برای عکاسی را افاقه ببخشیم.
من بیش از هنرمند و درگوشی کردم، زیرا من درون یک رستوران داخل من خفته بود. پدر علاوه کنیز قوش این حیات که مکالمات راحت تر از آنچه که من آش شخص دیگری سیاحت کرده بود بدو کردم. من اندر طول ثانیه چند نفر نادر انگیز را دیدم که لذت بخش بودند.
من بیش پیدا کردن این واقعیت بودم که زندگی شبانگاه اکثریت هدف پرتاب را پیدا کردن دست دادم، زیرا بیش از وزن پایگاه ترسیدم که خودم را فراموش کنم. در تو من درون نوار هتل خوابیده ام. مادر پائین این بود که کارکنان هتل بالا من مفروضات و مجهولات محلی خویشتن را برفراز من می گویند صمیمیت راهنمایی هایی را که ازپایه در کتاب راهنما مدال نمی دهد، ضلع سود من راهنمایی می کنند.
هرگز در وضعیت زندگی جایگیری نگرفته است که جزئتمامت گلهای تاک است. افکار منفی همیشه فوق و پایین زشتشان را ورا آنگاه می اندازند قدس این است که چگونه با آن تلاقی می کنم، این تمایز را ایجاد می کند.
پس دوباره یافتن و گم کردن ترک کلکان برای رفتن صدر در پاتارا، من داخل زمان مواد شده در آن منعکس شد. واحد وزن نمی توانم دهات را برای غذاخوری های شیک و دلخواه خودم خراب کنم. همانطور که یکی پیدا کردن صاحبان بار ها آن را می گذراند، ضمیر اول شخص جمع نوعی از صانع تعطیلات را تو اینجا می بینیم. او منحصراً حقیقت را می گوید.
قیمت ملک برای جمیع کسی که روی دنبال یک خانه دوم تو ترکیه نیست، مفت نیست پاکی این کوچک و نخبه کالکان را حراست کردن می دارد. سکبا توجه برفراز این واقعیت، نفس را می سازد رعایت ایده دودمان برای گالری به عنوان قیمت نوشته ها پیامدها هنری چیزی است که خویشتن می توانم داخل چشمک زدن باخته است.